หากเปรียบมหาวิทยาลัยเป็นธนาคาร ใครใคร่เก็บหอมรอมริบทักษะ ความรู้ประสบการณ์ อย่างสม่ำเสมอเท่าไหร่ ดอกเบี้ยที่อยู่ในรูปของความสามารถจะงอกงามจนเกิดเป็นผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจอย่างไม่ด้อยค่าไปกว่าทรัพย์สมบัติใดๆ เพราะช่วงเวลาการเป็นนักศึกษา 4 ปี คนบางคนสามารถมีพัฒนาการอย่างก้าวกระโดด ด้วยการบ่มเพาะและขัดเกลาจากอาจารย์ผู้สอน จนสร้างความสำเร็จได้อย่างรวดเร็วและน่าประทับใจ ดังเช่นเรื่องราวของนักศึกษาคนเก่งผู้เป็นต้นแบบในด้านความขยัน และไม่หยุดที่จะเรียนรู้ 

 

 

 

ทีมงาน PR PKRU ขอนำเสนอเรื่องราวของเธอผ่านคอลัมน์ PKRU STAR นางสาววรรณธิดา สามสี หรือ น้องสายน้ำ นักศึกษาสาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ม.ราชภัฏภูเก็ต ผู้ได้รับการคัดเลือกให้รับรางวัล “เยาวชนผู้ใช้ภาษาไทยดีเด่น ที่มีความสามารถด้านการพูด การอ่าน การเขียน ประจำปี 2562” มอบโดยกระทรวงวัฒนธรรม น้องสายน้ำ พกพาบุคลิกที่สดใสยืนรอพร้อมให้สัมภาษณ์กับทีมงาน น้ำเสียงที่ชัดเจน ฉะฉาน และไพเราะของสายน้ำ ช่วยให้การพูดคุยลื่นไหล เปี่ยมอรรถรส เราลองมาสำรวจตัวตน มุมมอง และความฝันของเธอผ่านประเด็นคำถามต่อจากนี้

 

 

 

สำหรับรางวัลที่น้ำได้รับ ชื่อรางวัล เยาวชนผู้ใช้ภาษาไทยดีเด่นด้านการพูด การอ่าน และการเขียน ประจำปี 2562 ที่มอบให้เนื่องในวันภาษาไทยแห่งชาติประจำปี 2562 ค่ะ สำหรับรางวัลดังกล่าวจะคัดเลือกเยาวชนตัวแทนจาก 60 จังหวัด (จังหวัดละ 1 คน) ซึ่งเยาวชนทั้งหมดก็จะมีความหลากหลาย เพราะมีทั้งน้องๆ ระดับมัธยมศึกษาและเพื่อนระดับอุดมศึกษา หลังจากนั้นตัวแทนทุกคนได้เข้าร่วมทำกิจกรรมจำนวน 3 วัน 2 คืน ที่กรุงเทพมหานคร โดยมีวิทยากรที่เชี่ยวชาญทั้ง 3 ด้าน คือ การพูด อ่าน และเขียน ช่วยปูพื้นฐานความรู้ให้กับเราก่อนค่ะ จากนั้นทีมงานได้เปิดโอกาสให้เราโชว์ศักยภาพเพื่อประเมินทักษะอย่างเข้มข้นตลอดทั้ง 3 วันเพื่อรวมคะแนนในทุกด้าน สำหรับน้ำซึ่งมีความถนัดในด้านการพูดและการอ่าน ได้รับการคัดเลือกติด 1 ใน 10 คนค่ะ และได้รับรางวัลดังกล่าว

 

 

 

แน่นอนค่ะว่า เราทุกคนคือคนไทย มีภาษาไทยเป็นภาษาประจำชาติ เป็นภาษาที่เราเรียนรู้และใช้งานมาตลอด แม้ว่าภาษาไทยจะมีความหลากหลายในรูปแบบการผสมผสาน ประยุกต์ และมีวิวัฒนาการตามแต่ขนบธรรมเนียมของแต่ละพื้นที่ ในรูปแบบของ “ภาษาถิ่น” ผู้ใช้งานควรยึดถือแบบแผนที่ถูกต้องของภาษาไทย ทั้งการพูด การอ่าน และการเขียน เนื่องจากหากไม่ช่วยกันรักษาคุณค่าของภาษาไทย แล้ววันใดวันหนึ่งมีการใช้ภาษาอื่นๆ เข้ามาทดแทนมากขึ้น ภาษาไทยอาจจะถูกลดความสำคัญลงไปอีก ซึ่งน้ำมองว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นค่ะ ในฐานะของคนไทยควรจะร่วมกันรักษาเอกลักษณ์ทางภาษาให้ยั่งยืนต่อไปค่ะ

 

 

 

ตั้งแต่น้ำเริ่มเข้ามาเรียนตั้งแต่ปี 1 นะคะ อย่างแรกเลยก็คือเป็นพิธีกรในกิจกรรมของสาขาวิชาภาษาไทย และต่อมาได้รับโอกาสเป็นพิธีกรในงานระดับคณะ รวมถึงกิจกรรมส่วนกลางของมหาวิทยาลัย หลังจากนั้นเมื่อขึ้นปี 2-3 ก็เริ่มมีโอกาสได้รับงานกิจกรรมขององค์กรภายนอก เช่น งานวันเด็ก งานสังสรรค์รื่นเริงต่างๆ นับว่าเป็นโอกาสที่ได้ฝึกฝนประสบการณ์ในด้านการพัฒนาบุคลิกภาพ การแต่งหน้า การแต่งกาย และเทคนิคการพูดต่อสาธารณชนในหลากหลายรูปแบบ นอกจากนั้นยังมีโอกาสได้ออกค่ายกับทางสาขาวิชาภาษาไทย เพื่อสอนภาษาไทยให้กับน้องๆ นักเรียนในชุมชนด้วยค่ะ

 

 

 

ความรู้สึกและความภาคภูมิใจกับรางวัลนี้ ณ ช่วงเวลาที่คณะกรรมการประกาศชื่อของน้ำ ตอนนั้นคือรู้สึกตื้นตันมาก เพราะว่าค่ายที่ไปเก็บตัวทำกิจกรรมทั้ง 3 วัน มีผู้เข้าแข่งขันที่หลากหลาย มีมาจากสถาบันการศึกษาชื่อดังมากมาย เพราะฉะนั้นน้ำไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รางวัลแต่ต้น เพียงแค่ได้รับประสบการณ์และมีโอกาสได้แสดงศักยภาพก็นับว่าคุ้มค่ามากแล้ว เพราะทุกคนที่เข้าร่วมเก่งและโดดเด่นทุกคน แต่เมื่อผลออกมาว่าติด 1 ใน 10 ดีใจมากค่ะ มันเป็นสิ่งที่ตอบแทนความพยายามของเราที่ประเมินค่าไม่ได้ อีกสิ่งคือความภาคภูมิใจที่สามารถนำชื่อเสียงกลับมาให้มหาวิทยาลัยและสาขาได้ค่ะ

 

 

 

ก่อนที่สาขาจะผลักดันเรา สาขาวิชาภาษาไทยได้ขัดเกลาเราก่อนค่ะ เมื่อแรกเข้ามาอย่างแรกเราเองเปรียบเสมือนน้ำที่ไม่มีอะไรเลย ทางสาขาวิชาภาษาไทยก็ช่วยกันเติมช่วยกันขัดกันเกลาไปเรื่อยๆ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สมบูรณ์แบบดีที่สุดนะคะ เราก็ต้องพัฒนากันไปเรื่อย เรียนรู้กันต่อไปอีก พอเราเริ่มที่จะมีน้ำในแก้วขึ้นมาบ้างแล้ว ทางสาขาภาษาไทยก็ได้มอบโอกาสและพัฒนาให้เราได้เรียนรู้ในสิ่งอื่น จึงทำให้วันนี้เราเริ่มมีบทบาทได้พิสูจน์และสร้างศักยภาพมากยิ่งขึ้น ก็ถือว่าทางสาขาวิชาภาษาไทยให้ทุกอย่างจนเป็นน้ำในวันนี้ค่ะ และต้องขอขอบคุณอาจารย์ทางสาขาวิชาภาษาไทยทุกท่าน ที่มอบโอกาสและขัดเกลาพัฒนาน้ำอย่างดีที่สุด จนทำให้ได้รับรางวัลนี้มาค่ะ

 

 

 

แรงบันดาลใจและบุคคลต้นแบบในการใช้ภาษาไทยดีเด่นของน้ำนะคะ คือคนที่สอนเรามานั่นเองค่ะ จึงใช้เป็นแรงบันดาลใจและเป็นบุคคลต้นแบบของน้ำ ท่านแรกเลยก็คือ ผศ.ดร.รุ่งรัตน์ ทองสกุล ถ้าไม่มีบุคคลท่านนี้ ในฐานะของโค้ชที่สอนน้ำในด้านการพูด การใช้ภาษาไทยในรูปแบบต่างๆ น้ำก็คงไม่รู้เทคนิคหรือสามารถควบคุมสมาธิในการเป็นพิธีกรได้ นอกจากนั้นอาจารย์ของสาขาวิชาภาษาไทยทุกคนคือต้นแบบของน้ำค่ะ เพราะว่าทุกท่านมีความเชี่ยวชาญทางด้านศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับภาษาไทยทุกแขนง และทุกท่านก็ช่วยกันพัฒนาและขัดเกลาเรื่อยมาค่ะ

 

 

 

การใช้ภาษาไทยอย่างถูกต้องสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ค่ะ เพราะเราจำเป็นที่จะต้องพูดคุยสื่อสาร จะด้วยทางวาจาหรือว่าด้วยการสื่อสารผ่านตัวอักษร ถ้าหากเราใช้ภาษาไทยไม่ถูกต้อง มันก็จะเป็นการทำให้เกิดความเข้าใจคลาดเคลื่อน และอาจส่งผลถึงการสื่อสารที่ผิดพลาด เพราะฉะนั้นเราควรระมัดระวังและใช้ภาษาอย่างถูกต้องและต้องเหมาะสมกับโอกาสที่ใช้ จะช่วยให้เราเป็นผู้ที่มีความน่าเชื่อถือเพิ่มมากขึ้น รวมถึงอาจสร้างความประทับใจให้กับคู่สื่อสารของเราอีกด้วยค่ะ

 

 

 

สำหรับเพื่อนนักศึกษานะคะอยากจะฝากว่า อย่ามองว่าภาษาไทยเป็นสิ่งที่เชย บางคนมองว่าคนที่เรียนภาษาไทยต้องเป็นผู้ที่แต่งตัวล้าสมัย พูดด้วยภาษาแบบโบราณ แต่ที่จริงแล้ว ภาษาไทยมีอะไรที่มากกว่านั้น ภาษาไทยเปรียบเสมือนดอกไม้ดอกหนึ่งที่มีความสวยงาม อ่อนโยนอยู่ในตัว แต่แฝงความแข็งแกร่งอยู่ภายในด้วยระดับของศัพท์และภาษาที่ละเมียดละไม สื่อความหมายได้ซับซ้อนหลายระดับขึ้นอยู่กับความเข้าใจของผู้ใช้งาน อยากให้ทุกคนหันมาให้ความสำคัญมากยิ่งขึ้น โดยเริ่มจากการพูดกันเองในกลุ่มเล็กๆ ก่อน คือไม่จำเป็นต้องพูดถูกต้องตามอักขระชัดเจน แต่ก็อย่าทำให้ภาษาไทยผิดแปลกไปจากเดิมมากเกินไป น้ำอยากให้รักษาข้อนี้ไว้ค่ะ 

 

 

 

ความใฝ่ฝันแรกของน้ำ คืออยากจะเป็นครูภาษาไทย แต่พอเริ่มค้นพบว่าตนเองเริ่มชื่นชอบในด้านการพูด จึงอยากจะทำงานในด้านของการพูด พิธีกร นักข่าว หรือเป็นเทรนเนอร์ด้านการพูดและการสื่อสารในที่สาธารณะเพื่อพัฒนาให้ผู่อื่นสามารถพูดยังไงให้บุคลิกภาพดี พูดยังไงให้คนสนใจฟัง และมีวาทศิลป์ที่ดี สิ่งนี้คือความไฝ่ฝันที่อยากจะทำ และตั้งใจว่าจะพัฒนาตนเองต่อไปเพื่อทำให้สำเร็จตามความฝันค่ะ 

 

น้องสายน้ำ คือผลผลิตที่ชัดเจนและเป็นต้นแบบให้กับเพื่อนนักศึกษา ได้ดำเนินรอยตาม แต่ไม่ใช่เพียงผลรางวัลระดับประเทศที่เป็นเครื่องชี้วัด แต่เป็นการค้นพบตัวตนว่าชื่นชอบและสามารถทำสิ่งใดได้อย่าง “ดีที่สุด” อีกทั้งมีทัศนคติที่ดีพร้อมที่จะเรียนรู้ ถูกบ่มเพาะ และขัดเกลาให้มีคุณค่าและเชี่ยวชาญมากยิ่งขึ้น เพราะองค์ประกอบเหล่านี้จะสามารถผลิตบัณฑิตและบุคลากรที่มีคุณภาพออกสู่ท้องถิ่นได้อย่างแน่นอนตามปณิธานของมหาวิทยาลัย